Hristijan Mickoski, kryeministër i Maqedonisë së Veriut, komentoi sfidat e anëtarësimit në BE, duke deklaruar se procesi është “ballkanizuar” dhe jo “evropianizuar”. Ai theksoi nevojën për zgjidhjen e çështjeve të brendshme duke bashkëpunuar me partnerët evropianë, duke theksuar se mosmarrëveshjet aktuale dypalëshe midis vendeve anëtare dëmtojnë procesin e anëtarësimit. Ai kritikoi tendencën e përdorimit të mosmarrëveshjeve dypalëshe si pengesë, duke përmendur shembuj të tillë si Kroacia dhe Sllovenia dhe mosmarrëveshjet e gjata midis Greqisë dhe Maqedonisë së Veriut. Mickoski argumentoi se kjo qasje e ka transformuar procesin e anëtarësimit në BE në një çështje rajonale dhe jo në një përpjekje unifikuese evropiane.
Mickoski nënvizoi rëndësinë e adresimit të prioriteteve të brendshme, edhe pse qeveria e tij punon drejt avancimit të negociatave me BE. Ai deklaroi se ndërsa bashkëpunimi i jashtëm është thelbësor, zgjidhja e sfidave të brendshme duhet të ketë përparësi. Duke iu referuar ndryshimeve kushtetuese të kërkuara nga BE-ja, ai shprehu zhgënjimin për mungesën e garancive për vendet kandidate, të cilat mund të përballen me pengesa shtesë edhe pas përfundimit të negociatave. Megjithatë, ai pranoi se pengesa të tilla janë të pranueshme nëse ato burojnë nga çështje të vërteta.
Për amendamentet kushtetuese me efekt të vonuar, Mickoski vuri në dukje se bashkëbiseduesit ndërkombëtarë e shohin propozimin të arsyeshëm, por Sofja mbetet kundër. Ai theksoi kompleksitetin e situatës, duke vënë në dukje mungesën e një kuadri të qëndrueshëm qeverisës dhe vendimmarrjes në Bullgari. Ai shtjelloi më tej vështirësitë e shpjegimit të ndryshimeve të propozuara për qytetarët maqedonas, veçanërisht duke pasur parasysh mosbalancimin e perceptuar: disa qindra qytetarë që identifikohen si bullgarë do të fitonin njohjen kushtetuese, ndërsa maqedonasit në Bullgari përballen me kufizime, duke përfshirë pamundësinë për të krijuar organizata joqeveritare. Mickoski iu referua gjithashtu 14 vendimeve të Gjykatës Evropiane për të Drejtat e Njeriut në favor të OJQ-ve maqedonase dhe Deklaratën e Lisbonës si dëshmi të mospërputhjeve.
Ai shprehu gatishmërinë për t’u takuar me zyrtarët bullgarë në vitin 2025 për të diskutuar zgjidhjet e mundshme, por theksoi se nuk do të ndiqte një marrëveshje me çdo kusht. Mickoski qëndroi se çdo rezultat i negociuar duhet të ketë një përfundim të qartë dhe të parashikueshëm, duke deklaruar se kërkesat aktuale kushtetuese paraqesin vetëm një pengesë fillestare, jo një zgjidhje për procesin. Ai përsëriti angazhimin e tij për të siguruar që procesi i anëtarësimit në BE të përparojë në mënyrë transparente dhe të parashikueshme.
Mickoski njoftoi gjithashtu vizitën e tij të ardhshme në Shtetet e Bashkuara më 18 janar, ku ai synon të kërkojë mbështetje për integrimin e Maqedonisë së Veriut në BE. Ai theksoi rëndësinë e rolit të Uashingtonit përkrah Brukselit, duke vënë në dukje se tërheqja e vëmendjes rajonale është kritike për vendin. Ai planifikon të prezantojë Maqedoninë e Veriut si një pjesë kyçe të Ballkanit, duke theksuar pozicionin dhe potencialin e saj strategjik, ndërsa adreson sfidat kolektive të rajonit. Mickoski përfundoi duke deklaruar se angazhimi i Uashingtonit përmes një perspektive rajonale mund të sigurojë një pamje më të qartë të Ballkanit dhe të forcojë pozicionin e vendit në procesin më të gjerë të integrimit evropian.
